Wiecie, że motyw panterki na ubraniach ma swój początek jeszcze przed średniowieczem? To jaskiniowcy byli pierwszymi osobami, którzy zapoczątkowali noszenie ubrań we wzory zwierzęce. Można wiec powiedzieć, że to oni wymyślili panterkę. Oczywiście w ich przypadku były to prawdziwe skóry tygrysów, lampartów i innych dzikich zwierząt, a noszenie takiego cuda symbolizowało siłę i wolę walki.
W średniowieczu dostęp do naturalnych skór i futer stał się bardzo ograniczony. Nosiła je właściwie tylko królewska elita, dla której była zarezerwowana zarówno panterka, jak i wszelkie cętkowane wzory.
A na początku XX wieku panterka była noszona tylko przez mężczyzn. Wyobrażacie to sobie? Dopiero przygody Tarzana wszystko zmieniły. Kiedy Maureen O'Sullivan wystąpiła w tym filmie, jako Jane, jej cętkowane futra wzbudziły taki zachwyt, że od lat trzydziestych, kobiety zapragnęły nosić je w codziennych stylizacjach...
I tak zostało do teraz.
Kobiety kochają cętki, ale wiele z nich uważa, że łatwo z tym wzorem przesadzić i można wyglądać tandetnie. To ta sama sytuacja, o której pisałam tutaj - z panterką jest przesadzić równie łatwo, jak z cekinami. Ale jeśli się tego boisz, możesz zacząć od drobnych dodatków - np. kolczyków, czy apaszki.
Ja panterkę kochałam od dawna, czuję się w niej niezwykle dobrze. Trochę dziko, trochę z pazurem, ale i seksownie. Płaszczyk, który mam na sobie na poniższych zdjęciach zauroczył mnie od pierwszego spojrzenia, a od pierwszego założenia - narodziła się kolejna miłość. Polecam z czystym sumieniem!
Etykiety: panterka, stylizacja
